Happy High Herbs
Door: marjonmoed
Blijf op de hoogte en volg Marjon
30 Oktober 2010 | Australië, Byron Bay
Vanuit het internet cafe in (hippie town) Byron Bay kijk ik uit op de ' Rub massage in the bay' en de Burger Master.
Ik weet niet zo goed welke ik moet kiezen.
Het is doorgaans allebei lekker.
Bij sommige figuren die hier rondlopen heb ik het gevoel ze te moeten aanspreken om te vragen of ze toevallig Droody Dreadlock of Beard Bastard of High Hippie Harry zijn van de vossenjacht van groep 8 kamp.
Maar ze zijn hier alleraardigst.
Via het strand loop je zo naar de Coles (een soort C1000, dat scheelt echt hier), waar je warm onthaalt word door alle broers, zussen en kleinkinderen van Elly en Rikkert.
En voor de Coles staat een Franse meid de longen uit haar lijf te zingen, zodat ze de volgende week weer naar de Fresh Food Market kan, om organische bananen te kopen. Zij heeft lef.
Het lijkt hier een beetje op Disneyland.
Net alsof je in een boekje loopt.
Ken je die boekjes van vroeger met een landschap op de achtergrond, waar je dan zelf de stickers op kan plakken? Zo voelt het. (Dat heb ik overigens al vaker gehad hier.)
Een week niet douchen zou al helpen om te integreren in het hele verhaal.
Goed.
Zo eens in de zoveel tijd trakteer ik mezelf op een veel te dure cappucino. Terwijl ik deze heerlijk zat te verorberen in de zon was ik getuige van drie Australische wijven (sorry, maar dat waren het echt) die elkaar in de haren vlogen. Echt jonge, met bloed en alles je kent het wel, kapotte kleren, borsten buitenboord en rammen maar. Ik ben een lafaard. Ik deed niks. Wel wond ik me op over het feit dat een man zijn enorme spiegelreflexcamera tevoorschijn haalde en op zijn gemak de mooiste hoek uitzocht om waarschijnlijk de vrijgevochten borsten op de foto te zetten. Ik hoorde hem denken; ' zo, heb ik straks even een goed verhaal te vertellen' .
Ik wil graag nog iets over borsten vertellen. Ik weet niet of het een grappig of een triest verhaaltje is.
Een auto huren is hier vrij prijzig. Maar daar hebben ze hier iets op gevonden. Je kunt hier als vrouw je huurcontract gratis met twee dagen verlengen als je het bookingskantoor binnenloopt en je borsten laat zien.
En de mannen? Die moeten 30 keer opdrukken en 30 crunches doen. Oneerlijk.
Een ding weet ik zeker. Aan mij zullen ze niet falliet gaan.
Het schijnt zo te zijn dat ik (te) weinig vertel over wat we daadwerkelijk doen.
Komt ie. Maar wel in het kort. En vanaf mijn laaste blog.
Harvey Bay: Walvissen gespot. Een medevaarder wees mij erop dat het toch bijzonder was dat we uren turen om de witte buik van een walvis op de foto te krijgen maar dat we er zelf alles aan proberen te doen om dit te voorkomen. Ik wist niet precies hoe ik dat moest opvatten. Ik heb maar snel een shirtje aangetrokken. (Dat laatste is overigens niet waar).
Harvey Bay --> Fraser Island: 2 dagen rondcrossen in een 8-persoons 4wdrive op een eiland. Amazing, zoals ze hier zeggen. En doodvermoeiend. Maar oi oi oi , wat een pracht en praal. En met 60km/u over het strand rijden is ook niet verkeerd. Het enige wat miste in het beeld waren de rode badpakken en David Hasselhoff en het bijbehorende muziekje (voor de kenner: tududuu, waarbij de eerste tu en du heel snel op elkaar volgen en de laaste duu een aantal secondes aangehouden mag worden). Gelukkig hadden wij Lukas. Die kan ook goed zwemmen.
Noosa Heads: (Onze Duitse vrienden hadden ons vanaf dit punt verlaten) Het stadje was een soort Scheveningen. Maar dan nog erger. Uiteindelijk op een scoutingterrein terecht gekomen. Stel je kerkkamp van vroeger voor maar dan met z'n tweeen. Ik heb heel even gedaan of al mijn oude vrienden er ook waren (' Ruuuhuuud...' ' Marijn, kappen!') . Ik denk niet dat de eigenares dat doorhad. Maar ook hier weer zoveel ruimte, een prachtige zonsondergang en een mooie ontmoeting met een Australische man die is zoals je je in Nederland voorstelt dat de echte authentieke Australische mannen zijn. De kikkers waren hier zo groot dat ik ze niet durfde te kussen, uit angst voor het resultaat.
Brisbane: Mooie stad. Waar je goed zou kunnen studeren. Een heel groot conservatorium. Ik dacht; ik moet weer eens een liedje zingen. Lekker met de Ferry (boot) de hele stad door sjeezen. Camping. Na het inchecken stonden onze Duitse vrienden voor onze neus. Verrassing. Het uien snijden in Gatton (je moet het maar eens hardop uitspreken, het klinkt zoals het leven er is) bleek toch niet de meest ideale invulling van hun reistijd. Eindelijk kleren wassen.
Volgende dag op een bankje in de stad gepraat met een oude Duitse man die de oorlog was ontvlucht en in Australie was gaan wonen. Hij vond dat hij niet veel meer waard was. Ik zei dat ik dat niet vond, maar dan iets uitgebreider. De man was 80 en verzekerde mij ervan dat als ik later oud genoeg was, dat hij dan met me zou trouwen. Ik kan niet wachten.
Tweede nacht in Brisbane in appartement geslapen bij een Nederlands stel dat net twee (kan ook 3 zijn, voor het geval Pauline iets anders heeft opgeschreven) weken in Brisbane woont. We hebben hen slechts een half uur gesproken op een camping in Cairns, maar waren van harte welkom. Gek om weer even in een huis te zijn. Vertrouwen is iets moois. De deur mocht gewoon achter ons dicht, en de sleutel in de brievenbus. Ja, later word ik ook zo.
En dus nu in Byron Bay. Vandaag is het Halloween. Er staan allemaal heksen achter de kassa bij de supermarkt.
Gister hebben Kristof en Max, twee oude bekenden zich weer bij ons gevoegd. 2000km in 3 dagen. Bijzonder.
Vanavond nog een laaste party in de Cocomangas, na een potje live muziek in de Railway. Uitgaan op je flipflops is een vloek voor fysiotherapeuten, maar een zegen voor de ruggengraat.
Stel je voor: een met proteine/anabolen opgevulde Australische versie van Peter Andre die danst alsof hij Lady Gaga meets Britney Spears is. Ik heb in tijden niet meer zo hard gelachen.
Hij ook niet, want hij had niet door dat ik hém nadeed.
Morgen gaan Pauline en ik er weer vandoor. Nog een week om in Sydney te komen, om onze Van terug te brengen.
Ik heb het moeilijk. Ook omdat het me herinnert aan het afscheid van mijn eigen rode liefde. Mocht iemand zich geroepen voelen om hem af en toe te bezoeken, dan mag dat.
Deze blog is mij veel te informatief. Althans voor mij. Maar dat zei ik al. Ik weet zelf al lang wat ik heb meegemaakt. Staat in mijn dagboek. Maar die wordt meestal pas gelezen als ik dood ben.
Na aanleiding van- (en de reacties op) deze blog ga ik met mijzelf in conclaaf over het vervolg van mijn auteursschap.
Ik worstel met de vraag of ik me zou moeten voegen naar de verwachting van de lezer, of dat ik dat vooral lekker niet moet doen.
Ik denk dat ik het antwoord al weet.
Het gaat goed. Ik geniet. Heel erg zelfs.
Ik zie de politie net voorbij rijden, dus ik ga ze snel achterna rennen. Ik heb zin om te ooggetuigen. Dat is geen woord, maar ik heb er wel zin in.
Ik heb nog wel eens de neiging om dingen iets smeuiger te maken dan ze daadwerkelijk zijn, dus ik ga ze wel vragen om echt goed door te vragen, en me herhaaldelijk te vragen of ik het echt zeker weet, en dat ze moeten zeggen dat alle kleine beetjes helpen, dat het dus echt niet nodig is om een compleet verhaal af te leveren. En dat ze me moeten zeggen dat het niet van mij afhankelijk is of ze dit oplossen ja of nee. En dat het niet geeft als ik niet meer weet welke kleur of maat, en dat ze me ook wel koffie aan moeten bieden omdat ik me dan beter kan concentreren, en dat ze me er het liefst ook nog iets zoets bij moeten geven, omdat dat goed is voor je suiker in de hitte en dat de enige eis die ik stel is dat ze mij met loeiende sirenes afzetten op de camping.
Ik moet 10km lopen. Pauline heeft de Van. Ik ga snel de politie achterna.
Cheers!
-
30 Oktober 2010 - 06:49
Hanneke:
Oh oh, je bent me er 1.
Wat het uitstraalt is dat je het echt op je eigen manier beleeft en hoe zou het anders moeten?
Superfijn dat je zo geniet! Love you! -
30 Oktober 2010 - 07:42
Mama Ettie:
Tranen in mijn ogen van het lachen en van iets anders...
-
30 Oktober 2010 - 07:50
Jac:
Ik had het kunnen weten dat marjon zo goed past in Australie. Als je trouwens wat minder campings wil en echt back to basic wil kan ik je nog een leuk couchsurfadresje geven. Kan je logeren in een verrotte caravan incl. mierenhoop en dode spinnen. Het scheelt dat de host vriendelijk is en een beetje vies. TOP idee toch?
Ik lag net hardop in een deuk van jouw verhaal...bij meerdere stukjes maar vooral ff bij het politiestukje. Jw ligt nog te meuren op z'n bed dus die zal zo wel chagie uit zijn bed komen dat ik stiller moet zijn...;-) Krijg je er van als je klein woont. Er is geen andere plek in huis waar ik hardop kan lachen zonder dat jw het hoort als hij in bed ligt.
Fraser Island, je schrijft niks over die dikke vieze groene vliegen die met duizenden om je heen vliegen en die je zo doodmept omdat ze supersloom zijn. Ze zullen je dan wel niet zo geirriteerd hebben als ze bij mij hebben gedaan ;-)
Ik zou idd lekker niet aan de verwachtingen voldoen van anderen en vooral je eigen verhaaltje schrijven.
Gekkerd, ik wens je een fijne trip naar Sydney. Doe lekker de standaard dingen daar want die zijn leuk.
Groetjes aan pauline!
Smak!
p.s. Tijgerprintjes zijn weer in.... -
30 Oktober 2010 - 08:04
Mirjam :
Ik poep altijd een beetje op deze sites omdat je een sociale verplichting voelt om iemand te volgen. Maar dit is echt een genot. Je schrijft erg leuk! Misschien iets met je karakter te maken.
Dikke kus van Ons Mirjam en Koen -
30 Oktober 2010 - 08:38
Irma:
Wat heerlijk om jouw verhaal te lezen. Je hebt inderdaad ook nog talent om te schrijven lieve nicht. ons Michelle en ik) heb je net in ieder geval al weer flink laten lachen door het lezen van je blog. Heel veel plezier en een dikke knuffel. -
30 Oktober 2010 - 09:32
Natasha:
Lieve Marjon, wat heeeeeerlijk om je verslag te lezen. Ik zag laatst foto's met jou erop, op de FB pagina van Pauline. Ik kreeg tranen in de ogen. (omdat je echt zo ver weg bent...).
Mocht mijn mening enige invloed hebben, blijf dan AlSjEbLiEfT hier schrijven!!!
Ik ben blij dat je het goed hebt,en veel ervaart en ik vind het zelfs fijn dat het niet allemaal himmelhoch jauchzend ist. Nou... voordat deze reaktie nog langer is dan je blog: dikke KNUF!! liefs, Natasha -
30 Oktober 2010 - 10:43
Ingrid:
Ik breng je boek wel uit, ook al moet ik dan eerst nog ff een uitgeverij beginnen maar dat regelen we!Ciao en x kan niet wachten op je volgende blog -
30 Oktober 2010 - 17:20
Saskia:
Heerlijk! fijn om mee te mogen genieten!! -
30 Oktober 2010 - 18:56
Shis:
He scheet en lekker wijf dat je bent! Genieten, dat zijn jouw verhalen..wat ben je toch een gekkerd!hah! Ga lekker surfen schat, that's the place to be!?! Als je behoefte hebt, zoek op mijn facebook naar martha pattinasarany. Zij zit nu in Sydney en studeert op Hillsong. Miss kan je haar meeten? Looking forwrd to your messages. Peace en love ;-)xx -
30 Oktober 2010 - 18:56
Shisa:
p.s. dat is mijn nichtje uit lunteren!x -
30 Oktober 2010 - 20:26
Cock:
Die moeder van jou begrijp ik wel. Ik zou ook van jouw stukjes om twee redenen er tranen van in mijn ogen krijgen...en je verhalen...mens mens wat maak jij wat mee....en om....raaie maar......
geniet ervan.
warme groet en dikke kus
Cock -
30 Oktober 2010 - 20:38
Suus Van Rotterdam:
mjammie heeeeerlijk meis
ik heb vandaag de sleutels van de halstraat ingeleverd... het is echt gebeurd... gelukkig hebben we de foto's nog...
man man man wat mis ik je!
ik ga snel doen wat je me gemaild heb, maar vannacht is er weer een uur extra... ik snap er ook heul niks van...
mjammie mjammie tranen lopen ook over mijn wangen net als mama ettie! ben zo ongelofelijk blij voor je!
BOSSIES EN BRASA's! -
30 Oktober 2010 - 20:52
Mokie De Kokie:
Ha lieffie, wat een mooie verhalen weer! Tis net een film als je je ogen dich doet. Je ken zo lekker schrijve hé. Heerlijk dat je het goed heb! De poenanies gaan elkaar zien in november en we gaan je heeeeeeel erg misse!!!!!Kus XXXXXXXX -
31 Oktober 2010 - 20:20
Miro:
Ik zou het wel fijn vinden Marjon, als je de gebeurtenissen weergeeft zoals ze werkelijk hebben plaatsgevonden. Dan hoef ik me niet af te vragen of je iets nu wel of juist niet hebt aangedikt. Daarbij zou enige historische achtergrond informatie, bijvoorbeeld over de streek of de bevolkingsgroep waarmee je in aanraking komt, ook niet misstaan. Dan krijgen mijn grijnsspieren tenminste ook een beetje rust. Bij voorbaat dank en met vriendelijke groet. M. Peters -
01 November 2010 - 13:18
Ruud:
haha leuk vermaak hier op werk! drie woorden voor:
ge-wel-dig! -
02 November 2010 - 10:50
Marijn:
Heerlijk aant genieten
echt ga ervoor doe helemaal je ding!
wees mooi zoals je mooi benet! -
02 November 2010 - 12:39
Han:
mis jou wel hoor, ik vind juist dat je je verhaal niet aandikt, (mag van mij veel meer, want DAAR in ausie is toch HET GELUK? of? -
03 November 2010 - 11:59
Rode Vriend:
Lieve Marjon,
Waar blijf je nou? Waarom houd een vreemd wezen mijn stoel warm? Waarom worden mijn beveiligings armen niet altijd meer gebruikt. Ik heb jou toch anders geleerd? Kom terug. Ik wil alleen dat jij op mijn zit!
Via via hoor ik dat jij je vermaakt en dat anderen zich daarom weer vermaken. Misschien kun je wegblijven en altijd je verhalen blijven delen via het wijde web. En idereen die dan je verhaal leuk vindt kan koffie opsturen en fototoestellen omdat de lezer thuis ook gewoon borsten wil zien.
Blijf je lekker je ding doen. Je moet genieten. En ga nog daar heen want dat is echt de plaats waar je moet zijn.
Toet toet!
RF -
03 November 2010 - 12:37
Jaap :
Ga gerust in conclaaf over je auteurschap, nu Harry Mulisch is overleden is er een behoorlijk gat gevallen in onze literatuurlijst.
Groetjes aan Plien,
oom jakob -
04 November 2010 - 16:51
Hanna:
Wat schrijf je leuk!!
En wat ben ik blij dat Jos 'jouw link' gemaild heeft. En wat mag je nog heerlijk lang daar rondhangen. En ik ga je gewoon ff mailen:-)
KUS! En straks mag je gratis cappuchino bij mij drinken zoveel je wilt;) -
06 November 2010 - 04:19
Marjon Moed:
@ Rode Vriend: Volgens mij is taal zeg maar echt gewoon jouw ding. Held. -
07 November 2010 - 13:31
Ietje:
oh lieve Marjon, je moet echt he-le-maal niets veranderen aan je schrijfstijl, meer humor en aandikken zou ik zeggen. Tis echt een perfecte bezigheid om jou blogs te lezen als je brak bent na een 80's 90's party in de winkel! Ik vind je een hilarisch mooi mens en geniet met je mee! -
14 November 2010 - 13:38
Arjan Olsthoorn:
Marjon!
Ik schrijf zelf ook zo'n blog enzo...
Onder het motto 'is leuk voor de mensen thuis'. Nooit echt begrepen hoe dat is voor de mensen thuis. Een blog lezen van iemand die aan het reizen is. Iedere keer als ik de jouwe lees denk ik dat ik het wel begrijp, dat is leuk voor de mensen thuis.. Niet dat de mijne zo leuk als de jouwe is...
Maar toch leuk voor de mensen thuis.
Wil je reisvriendjes met me worden? Zodat ik precies weet wanneer je weer een nieuwe hebt?
Xje -
15 November 2010 - 19:08
Yvonne :
Ha lekkere schat,
Helemaal Marjon. Geniet gewoon en laat je niet terroriseren door informatieverslaafde thuisblijvers.
Ga je nog naar west australia? Kun je misschien langs my family?
Echt waar, eigenlijk mag je het westen niet missen. Super ander volk dan in het oosten. Niks geen : op je bek slaan en blote borsten... alhoewel.. tellen blote kangaroos ook mee? -
19 November 2010 - 09:36
Willem:
Lieve Diva...
Wat leuk dat je dit allemaal meemaakt!
Nog heel veel plezier!
X
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
